Την Κυριακή, 11 Δεκεμβρίου 2022, πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία στο κατάμεστο Αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου Καλαμάτας ημερίδα, με θέμα «Αναδοχή, μια άλλη ματιά για το παιδί που κινδυνεύει», την οποία διοργάνωσε η Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων (ΕΠΑ) Καλαμάτας, υπό την αιγίδα του Δήμου Καλαμάτας και με την στήριξη του Περιφερειακού Τμήματος Πελοποννήσου του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος. Στόχος της ημερίδας ήταν η ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας για τον θεσμό της αναδοχής, ως εναλλακτική μορφή οικογενειακής φροντίδας των παιδιών.
Το ΕΚΚΑ, ανταποκρινόμενο στην πρόσκληση του Κέντρου, συμμετείχε στην ημερίδα με τα στελέχη του Τμήματος Αναδοχών-Υιοθεσιών του φορέα, την κα Γιώτα Μάνθου, Κοινωνική Λειτουργό ΜSW– Ψυχολόγο & Αν. Προϊσταμένη του Τμήματος, η οποία παρουσίασε στην ημερίδα, εισήγηση με τίτλο «Η διαδικασία της αναδοχής για τον υποψήφιο γονέα και τον επαγγελματία» και την κα Βίκυ Μεγαρίτη, Κοινωνική Λειτουργό ΜSW– Ψυχολόγο & Αν. Προϊσταμένη του Τμήματος.
Ειδικότερα, η κα Μάνθου, στην εισήγησή της, συγχαίροντας τα στελέχη της ΕΠΑ Καλαμάτας, καθώς και τους υποστηρικτές της ημερίδας για την πρωτοβουλία και την οργάνωση της ημερίδας, τόνισε αρχικά την σημασία της πραγματοποίησης τέτοιων εκδηλώσεων σε τοπικό επίπεδο, καθώς δίνουν την ευκαιρία ευαισθητοποίησης της τοπικών κοινωνιών και των επαγγελματιών και προσέλκυσης νέων υποψήφιων αναδόχων γονέων. Επιπλέον η κα Μάνθου, στην εισήγησή της, επικεντρώθηκε στις αλλαγές που επέφερε ο ν.4538/2018 στην υλοποίηση των αναδοχών και τεκνοθεσιών στην χώρα μας, στον τρόπο υποβολής των αιτήσεων των υποψηφίων γονέων στο www.anynet.gr , στα δικαιολογητικά, τις προϋποθέσεις, στην διαδικασία της κοινωνικής έρευνας, στις επιμορφώσεις των υποψηφίων γονέων, στην διαδικασία των συνδέσεων παιδιών και υποψηφίων γονέων, κλπ. Αναφέρθηκε ακόμη σε ερευνητικά δεδομένα αναφορικά με τις σημαντικές επιβαρύνσεις που επιφέρει στην συνολική ανάπτυξη των παιδιών η ιδρυματική και δη η μακρόχρονη ιδρυματική διαβίωση, καθώς και στον αντίποδα, στις ευεργετικές συνέπειες που έχει η έγκαιρη παρέμβαση και τοποθέτηση των παιδιών σε οικογένειες. Παρουσίασε συγκεκριμένα αριθμητικά δεδομένα ως προς την πρόοδο της αποϊδρυματοποίησης στην χώρα μας και τον αριθμό των παιδιών που πλέον έχουν εγκαταλείψει το ίδρυμα και ζούνε σε οικογένειες, σημειώνοντας παράλληλα τις δυσκολίες, τα εμπόδια και ενίοτε τα προσκόμματα που κάποιοι φορείς επιχειρούν να δημιουργήσουν. Επιπρόσθετα, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα περαιτέρω συντονισμού, διαμόρφωσης πρωτοκόλλων, διαρκούς εκπαίδευσης των επαγγελματιών, στελέχωσης, κλπ.
Στην ημερίδα συμμετείχαν επίσης με εισηγήσεις:
• η κα Ανθή Δοξιάδη, Ψυχιατρική Κοινωνική Λειτουργός, η οποία στην εισήγησή της επικεντρώθηκε στον καθοριστικό ρόλο που έχει ο τρόπος ανατροφής των παιδιών, στο πως οι συμπεριφορές και οι αντιδράσεις, τα συναισθήματα των γονέων προς τα παιδιά τους μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη προσωπικοτήτων είτε με ισχυρή αυτοεκτίμηση και θετικές εμπειρίες, είτε προσωπικοτήτων με δυσκολίες και σημαντικά ελλείματα.
• η κα Ελευθερία Καρατζόγλου, Κοινωνική λειτουργός Δ/νσης Κοινωνικής Πρόνοιας Δήμου Καλαμάτας, η οποία παρουσίασε την διαδικασία της διεξαγωγής κοινωνικής έρευνας, κατόπιν εισαγγελικής εντολής, για την διερεύνηση αναφορών ενδεχόμενης κακομεταχείρισης ανηλίκων, τους λόγους και στις συνθήκες που δύνανται να οδηγήσουν στην απομάκρυνση, για λόγους προστασίας, ενός παιδιού από την βιολογική του οικογένεια αναφορών, κλπ.
• η κα Πολυξένη Τσούλη, Εισαγγελέας Πρωτοδικών Καλαμάτας, η οποία παρουσίασε τα θεσμικά εργαλεία που έχει στην διάθεσή του ο εισαγγελέας κατά τις ενέργειες προστασίας του παιδιού από την κακομεταχείριση που βιώνει στο οικογενειακό περιβάλλον. Επίσης, παρουσίασε το θεσμικό πλαίσιο της αναδοχής, τονίζοντας την σημασία της στην αποκατάσταση των τραυματικών εμπειριών των παιδιών.
• ανάδοχοι γονείς, οι οποίοι αναφέρθηκαν στις αγωνίες κατά την πορεία υποβολής αίτησης για αναδοχή, κατά την περίοδο γνωριμίας με το παιδί, κατά την περίοδο της εγκατάστασης του παιδιού στο σπίτι και ενσωμάτωσης στην οικογένεια. Επίσης, επικεντρώθηκαν στα μαθησιακά ελλείματα, στην έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων, στις συμπεριφορικές αντιδράσεις του παιδιού κατά το πρώτο διάστημα διαβίωσης στην οικογένεια και στο πως με την προσοχή, την φροντίδα, την σταθερή διαβεβαίωση για την άνευ όρων αγάπη τους προς το παιδί, και βεβαίως με την δική τους στήριξη από τις κοινωνικές υπηρεσίες, το παιδί μπόρεσε να ανατάξει τα όποια ελλείμματα και τις δυσκολίες και να αναπτύξει ισχυρό συναισθηματικό δεσμό μαζί τους. Επίσης, αναφέρθηκαν στις επαφές με την βιολογική οικογένεια του παιδιού, στις αντιδράσεις της μικρής τοπικής κοινωνίας όπου διαβιούν, η οποία έχει αποδεχθεί πλήρως το παιδί και στο ότι «μας αναγνωρίζουν ως οικογένεια πλέον».
