Το 2000 στη Σύνοδο Κορυφής της Women’s World Summit Foundation (WWSF) αποφασίστηκε να θεωρείται η 19η Νοεμβρίου ως ημέρα κατά της παιδικής κακοποίησης σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης των πολιτών και καταστολής του φαινομένου.
Υπάρχουν δύο κύρια προβλήματα σχετικά με την κακοποίηση των παιδιών:
α) σπάνια τα ίδια τα παιδιά καταγγέλλουν τους θύτες και
β) η κακοποίηση είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθεί, ιδίως όταν δεν υπάρχουν ιατροδικαστικές ενδείξεις. Αποδεικνύεται μόνον, όταν υπάρχουν μάρτυρες ή ομολογία του θύτη.
Εκτός από τους γονείς, τα παιδιά μπορεί να κακοποιηθούν από φίλους των γονέων και άλλα γνωστά τους άτομα. Μόλις το 3% των κακοποιητών είναι άτομα άγνωστα στο παιδί. Οι συχνότερες μορφές κακοποίησης είναι η παραμέληση, η ενδοοικογενειακή βία, η σωματική κακοποίηση και η σεξουαλική κακοποίηση.
Αν πιστεύετε ό τι κάποιο παιδί είναι θύμα κακοποίησης καλέστε στην Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας 1107 του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, λειτουργεί καθημερινά όλο το 24ωρο, η κλήση είναι δωρεάν και παρεμβαίνει άμεσα όταν κάποιο παιδί κινδυνεύει. Μπορείτε να καλέσετε για να μοιραστείτε με έναν/μία Σύμβουλο (Κοινωνικό Λειτουργό ή Ψυχολόγο) το πρόβλημα που σας απασχολεί σε σχέση με τα παιδιά και τους/τις εφήβους/-ες ή να ενημερώσετε – επώνυμα ή ανώνυμα - για την κακοποίηση ή την παραμέληση ενός παιδιού/εφήβου. Το Ε.Κ.Κ.Α. θα κινητοποιήσει τις τοπικές Κοινωνικές Υπηρεσίες, με τη συνδρομή της αρμόδιας για τους ανηλίκους Εισαγγελία για να διερευνήσουν την καταγγελία.
Μην αδρανείτε, μην αγνοείτε τις ενδείξεις πιστεύοντας ότι κάποιος άλλος θα προστατέψει το παιδί. Πολλά παιδιά θα είχαν σωθεί, αν όσοι ήξεραν ή τουλάχιστον υποψιαζόντουσαν είχαν κάνει έστω ένα τηλέφωνο στις αρχές.